خواص انیسون در طب سنتی در این مقاله شرح داده شده است. انیسون حداقل چهار هزار سال است که به شیوه های مختلفی به عنوان طعم دهنده و معطر کننده به مقدار زیاد مورد استفاده قرار میگیرد.
انیسون (Pimpinella anisum) گیاهی است علفی، یک ساله، از خانواده چتریان (Apiaceae=Umbellifera) که ارتفاع آن به ۶٠ تا ٧٠ سانتیمتر می رسد. بسیار معطر، منشعب، با موهای نرم کرکی یا پوشیده از موهای نرم بسیار کوتاه، با برگ های قلبی در قاعده و برگ های باریک در بالا که حاشیه دندانه دار دارد. گل ها سفید و کوچک به صورت چتر مرکب است و در هر چتر حدود ١٠ گل دیده می شود. میوه اش کوچک، فندقه، بیضوی یا گلابی شکل به طول ٣ تا ۶ میلی متر و دارای موهای کوتاه چسبیده به سطح آن است. بر روی میوه حدود ۵ خط طولی مشخص دیده می شود. این گیاه دارای بوی معطر و تند شبیه بوی عصاره شیرین بیان است و ممکن است با تخم شوید اشتباه گرفته شود.
از منظر طب سنتی و گیاهان دارویی دارای طبیعت گرم و خشک است. مُسکن دردها، عرق آور و بادشکن است و اگر در روغن جوشانده شود تاثیرش بیشتر است.
دانه های انیسون به عنوان ضد درد در ناراحتی میگرن، معطرکننده، ضد عفونی کننده و مُدر، مصرف سنتی داشته و عرق حاصل از تقطیر آن نیز به منظورهای فوق استفاده می گردد.خواص انیسون در طب سنتی بسیار زیاد است:
اگر آن را بخار کنند و بخار آن را استنشاق کنند سر درد و سرگیجه را از بین می برد.
اگر آن را بکوبند و با روغن گل محمدی بیامیزند و در گوش بچکانند بیماری های درونی گوش را که ناشی از اثر ضربه یا برخورد باشد بهبود می بخشد و درد گوش را بر طرف می نماید.
رطوبت طحال را بر طرف می سازد. با تب کهنه مقابله می کند. دارویی است لطیف کننده پوست و نیکو کننده رنگ و رخسار. اگر دانه انیسون را در سرکه بخیسانند سپس خشک کرده و بو دهند و روزی چند بار ببویند زکام های سرد مزاج را بهبود می بخشد.
خواص تخم شربتی ، خواص خاکشیر ناشتا ، خواص تخم کتان ، خواص بارهنگ در طب سنتی .